Mark Verdoes

Het vergankelijke en het oneindige inspireren Mark Verdoes. In zijn visuele poëzie, zoals hij zijn werk zelf graag beschrijft, laat hij tijdelijke en tegelijk tijdloze schoonheid en het onvermijdelijke maar poëtische verval van alles zien.
De werken van Verdoes zijn hedendaagse stillevens, een eigenwijze variant op de 17e-eeuwse Nederlandse vanitastraditie, met Aziatische, taoïstische invloeden. Zijn thema’s zijn van alle tijden en van overal, maar zijn experimentele techniek is ontegenzeggelijk van nu. Hij schildert met fotografie en fotografeert geschilderde structuren en raadselachtige attributen – van verdord exotisch bloemetje tot vergulde maanvis. Hij speelt met woorden en verbeeldt verlangens. Het resultaat is een eigenzinnige mix van schilder-, foto-, computer- en printtechnieken en dichtsels.
Verdoes: “Het gaat om de weg die je aflegt. Een einde bestaat niet. Tijd is beweging, beweging is voortgang. Die manier van denken probeer ik te vangen in mijn werk en tegelijk ook weer niet. Mijn werk is vooral intuïtief.”